مِنْ سَخاءِ الْمَرْءِ بِرَّهُ بِمَنْ یَجِبُ حَقُّهُ عَلَیْهِ.
از نشانه هاى سخاوت مرد بخشش به کسانى است که بر او حقى دارند.
مـا عـَظـُمـَتْ نـِعـْمـَةُ اَحَدٌ اِلاّ عَظُمَتْ حَوائِجُ النّاسِ اِلَیْهِ فَمَنْ لَمْ یَتَحَمَّلْ تِلْکَ الْمَؤُنَةَ عَرَضَ النِعْمَةِ لِلزَّوالِ.
نـعـمـت بـر کـسـى فـزونى نمى یابد، مگر آن که نیاز مردم به او فراوان مى گردد؛ پس اگر کـسـى از تـحـمـّل ایـن بـار گـران سـربـاززد، آن نـعـمـت رو بـه زوال خواهد رفت
مِن رِفْقِ الرَّجُلِ بِاءَخِیهِ تَرْکُ تَوبیخِهِ بِحَضْرَةِ مَنْ یَکْرَهُ.
از نـشـانـه هـاى مـدارا کـردن آدمـى نسبت به برادرش ، ترک سرزنش او در حضور کسى است که ناپسند مى دارد.
لَیْسَ مِنّا مَنْ لَمْ یُحاسِبْ نَفْسَهُ فى کُلِّ یَوْمً فَاِنْ عَمِلَ حَسَناً اسْتَزادَ اللّهَ وَ اِنْ عَمِلَ سَیِّئاً اسْتَغْفَرَاللّهَ مِنْهُ وَ تابَ اِلَیْهِ. (کافی جلد 2 ص453 )
از مـا نـیـسـت (بـا مـا رابطه و پیوندى ندارد) کسى که در هر روز خود را محاسبه نکند؛ تا اگر عـمـل نـیـکـى انـجـام داده اسـت از خـداونـد طـلب افـزونـى بـکـنـد و چـنـانـچـه مـرتـکـب عـمـل نـاروایـى شـده (روى بـه درگـاه خـدا آورده) از کـرده خـود اسـتـغـفـار کـنـد و به سوى خدا بازگردد
القائِمُ هُوَ الَّذِی تُخْفِی عَلىَ ?لنَّاسِ وِلادَتُهُ، وَیَغِیبُ عَنْهُمْ شَخْصُهُ، وَیَحْرمُ عَلَیْهِمْ تَسْمِیَتُهُ، وَهُوَ سَمِیُّ رَسُولِ ?للهِ وَکَنِیُّهُ.
قائم آل محمد (عجّل الله تعالی فرجه) کسى است که ولادتش بر مردم پوشیده خواهد بود، خودش غائب مى‌شود، بردن نامش حرام باشد و همنام و هم‌کنی? رسول خدا [صلّی الله علیه و آله] است. کمال الدین و تمام النعمه، ج 2، ص 71
ثَلاثٌ یَبْلُغَنَّ بِالْعَبْدِ رِضْوانَ اللّهِ: کَثْرَةُ الاِْسْتِغْفارِ وَ خَفْضُ الْجانِبِ وَ کَثْرَةُ الصَّدَقَةِ
سه چیز بنده را به مقام رضوان الهى می رساند: استغفار زیاد، فروتنى با مردم و زیاد صدقه دادن.کشف الغمه، ج2، ص349/ بحارالانوار، ج75، ص81
مُلاقاةُ الإخوانِ نُشْرَةٌ وتَلقیحُ العَقلِ ، وإن کانَ نَزْرا قَلیلاً .
ملاقات با برادران (دینى) ، هرچند کوتاه ، موجب شکفتن و بارورى عقل مى‌شود . بحار الأنوار : 74 / 353 / 26و منتخب میزان الحکمة :256
مَنِ اسْتَغْنى بِاللهِ إفْتَقَرَ النّاسُ إلَیْهِ، وَ مَنِ اتَّقَى اللهَ أحَبَّهُ النّاسُ وَ إنْ کَرِهُوا.
هر که خود را به وسیله خداوند بى نیاز بداند مردم محتاج او خواهند شد و هر که تقواى الهى را پیشه خود کند خواه ناخواه، مورد محبّت مردم قرار مى گیرد گرچه مردم خودشان اهل تقوا نباشند. بحارالأنوار: ج 75، ص 79، ج26
